Veel mensen geven makkelijk liefde, aandacht en tijd aan een ander, maar vergeten hoe belangrijk het is om ook te investeren in de relatie met jezelf!
Mijn ouders namen me als kind mee naar veel mooie plekken in Europa. Later, toen ik niet meer werkzaam was in het onderwijs, kon ik ook met hen mee buiten de schoolvakanties. Mijn vader verzorgde namelijk programma’s voor natuurbeleving op verschillende prachtige locaties zoals Ierland, Tsjechië, de bergen van Graubünden in Zwitserland en in het uiterste noorden van Griekenland; National Parc Prespa.
Overal verloor ik een stukje van mijn hart en elke keer als ik weer op die plekken terugkom, vind ik dat stukje van mijn hart ook weer terug. Dat voelt elke keer als thuiskomen.
Toen mijn vader, wegens zijn leeftijd, aangaf dat hij zou stoppen met zijn programma’s nam ik het stokje over. Ik doe het wel op mijn geheel eigen-wijze. Zo noemde hij zijn programma’s een natuurbeleving en noem ik het een beleving in de natuur. Een subtiel verschil, maar precies dat verschil tussen hem en mij. Ik weet geen namen van dieren, planten, bloemen en insecten. Dat leerde mijn vader me niet. Wel leerde hij me genieten van de natuur, liet me met andere ogen kijken, spoorde me aan om al mijn zintuigen open te zetten én liet hij me de kracht van de natuur ervaren. De natuur laat niet met zich sollen. De natuur oordeelt niet. De natuur verlicht onze stress en onze zorgen, helpt ons te ontspannen en helder na te denken, is veerkrachtig, geeft adem, ruimte en kan prachtig fungeren als spiegel.
En al deze krachtige eigenschappen spreek ik aan als ik met een mooie groep mensen een week lang verblijf in dat uiterste noorden van Griekenland. Als ik in Prespa ben, ja, dan kom ik thuis. Niet alleen omdat de natuur me direct tot rust weet te brengen in al haar adembenemende (én adem gevende!) schoonheid, maar ook door de ongelooflijk lieve mensen daar en de sfeer die het gebied ademt. Iedereen die al eens met me mee geweest is zegt: “Je moet er geweest zijn wil je het kunnen begrijpen…”
Niet voor niets gaan sommige mensen meerdere keren met me mee naar dit gebied, naar deze mensen, naar deze beleving in de natuur.
Wat we aanbieden is een 6-daags programma vol reflectie, bewustwording, coachende- en systemische werkvormen, natuurbeleving, stiltemomenten, ontspanning, verbinding, liefdevolle begeleiding en een lach en een traan. We beleven met elkaar zulke mooie en intense momenten dat het belangrijk is om hier bij stil te staan en te voelen dat je leeft. Het leven vieren dus!
Dit alles faciliteer ik ieder jaar in de laatste week van mei, samen met mijn lieve collega Tom Tijssen.
De ‘Stilte van Prespa’ is zo bijzonder dat dit destijds écht een aparte website verdiende.
Ik vertel er je graag over.