blogbericht

“Ik denk dat ik niet op het andere geslacht val…”

Ik ken haar al een poosje. Ze is een bijzonder, gevoelig en intelligent meisje. Een beetje een dromerig typje dat heel diepzinnige vragen stelt. Ze durfde het me eerst niet te zeggen, ik zag namelijk dat er iets was… uiteindelijk vroeg ze me dit met tranen in haar ogen.

Ik zei dat dit ZEKER kon, want het is HAAR gevoel en wat zij NU voelt is waar… voor nu en misschien wel voor haar hele leven. Ze haalde opgelucht diep adem en zei “dat vind ik fijn om te weten”. Ik vroeg of ze een knuffel wilde, dat wilde ze. En geheel niet corona-proof heb ik haar getroost en geknuffeld, waarna ze zei:

“Ik wacht nog twee jaar om zeker te weten dat ik het écht zeker weet…”

ps: navraag bij verschillende vrienden van mij die zich deze vraag ook ooit stelden gaf aan dat dit zéker kan!